Psikoterapi iki kişi arasında kurulan, konuşmanın en temel unsur olduğu bir ilişki biçiminin de adıdır. İnsan-insana kurulan doğru ve güvene dayalı bir ilişki ve açık iletişim ile sorunlara çare aramak, en eski insan topluluklarından bu yana uygulanan bir çeşit kültürel tavırdır. Kimi çağda bir şaman, ulu kişi, kimi çağda şifacılar terapötik ilişkinin belki de en ilkel hallerinin temsilcileri olmuşlardır.
Terapi çalışmasında, terapist ve danışan ikilisi belirlenmiş bir zamanda, belirlenmiş bir yerde ve belirlenmiş koşullar altında bir araya gelirler. Terapi başlarken belirlenen koşulların bütününe “terapötik çerçeve” deriz. Terapide bir çerçevenin varlığı ve neredeyse değişmezliği yapılan çalışmanın güvenli bir ortamda, iyileştirici unsurlar ile devam edebilmesini sağlar.
Terapi 19. yüzyıldan bu yana bilimsel anlamda da var olmuştur. Freud tarafından keşfedilen Psikanalitik kurama dayanan psikanaliz ve psikanalitik terapiler belli kurallar ve çerçeveye uyarak, eğitim almış uzmanlarca terapinin uygulanabilirliğini ortaya koyan ilk bilimsel çalışmalardır diyebiliriz. İlerleyen dönemlerde psikoterapi, Varoluşçu ve Hümanistik Terapiler, Bilişsel ve Davranışçı Terapiler, Oyun Terapileri, Sanat Terapileri gibi çok farklı kuram, yöntem ve uygulamalar ile günümüz ruh sağlığı çalışmalarında etkin bir biçimde kullanılagelmiştir.

Psikoterapi çalışmasında amaç terapist ile kurulan ilişki, uygulanan teknik ve terapötik süreç aracılığı ile kişinin kendi ruhsal işleyişini kavraması, ruhsal zorlanmalarını fark etmesi, kendisi, ötekiler ve dış dünya ile kurduğu ilişkiyi işlevsel biçimde yenileyerek yaşamını düzenlemesidir. Genel anlamı ile psikoterapi iç dünyamız ile dış dünya arasındaki sınırları fark etme ve ötekiler ve kendimiz arasındaki sınırları sağlıklı bir şekilde oluşturma sürecidir. Psikoterapide hedeflenen ruhsal olarak bir “olmuşluk, tamamlanmışlık, mükemmellik” hali değildir. Derin bir kavrayış ve ruhsal olarak “yeterince iyi” olma halinin amaçlandığı psikoterapi, sağlıklı büyüme ve gelişmeyi dolayısı ile bireyin kendi karar ve seçimlerindeki sorumluluk alanını sahiplenmesini olanaklı kılar.